Τα Άλατα Schuessler η διαφορά τους με την Ομοιπαθητική
Τα Άλατα Schuessler ονομάζονται επίσης και Ιστικά Άλατα ή και Βιοχημικά Άλατα.
Αρχικά μελετήθηκαν από τον ιδρυτή της Ομοιοπαθητικής, Samuel Hahnemann, και στη συνέχεια από τον Wilhelm Heinrich Schuessler , που τα μετάτρεψε σε ένα αυτόνομο θεραπευτικό σύστημα.
Σύμφωνα με τη θεωρία του, αναγνώρισε δώδεκα ανόργανα άλατα που είναι απαραίτητα συστατικά των ιστών του ανθρώπινου σώματος. Επίσης, αξιοσημείωτος είναι ο ρόλος τους στην ανάπτυξη των κυττάρων και των ιστών του ανθρώπινου σώματος.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τη θεωρία του Dr Schuessler, η έλλειψη αυτών των ανόργανων συστατικών μπορεί να δημιουργήσει ανισορροπία σε κυτταρικό επίπεδο που θα επιφέρει τη νόσο, με τις αντίστοιχες εκδηλώσεις στο σωματικό επίπεδο. Ο ίδιος πολύ σωστά υποστήριξε ότι κάθε φορά που στο σώμα μας υπάρχει έλλειψη κάποιου από τα Βιοχημικά Άλατα εκδηλώνουμε διαταραχές στο φυσικό και πνευματικό επίπεδο. Επίσης, επηρεάζει τον μεταβολισμό γενικότερα.
Σύμφωνα με τον Dr Rudolph Carl Virchow κάθε διαταραχή ξεκινά από τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στη μικρότερη μονάδα ζωής το κύτταρο. Η δομή και η ζωτικότητα του οργανισμού εξαρτάται από την απαραίτητη ποσότητα ανόργανων αλάτων που συντελούν στην μεταφοράς της ενέργειας και των δομικών συστατικών σε κυτταρικό επίπεδο. Κατά συνέπεια κάθε παθολογία ξεκινά από τη δυσαρμονία του συγκεκριμένου μηχανισμού που δοκιμάζεται από διάφορες καταστάσεις.
Τα ιστικά άλατα αποτελούν τα σημαντικότερα δομικά συστατικά από τα οποία το ανθρώπινο σώμα αντλεί ενέργεια.
Το ανθρώπινο σώμα μπορεί να παρομοιαστεί με ηλεκτρικό εργαστήριο με αναρίθμητα κυκλώματα πηνία και όργανα. Για να εξασφαλιστεί η σωστή λειτουργία των οργάνων απαιτείται μια σταθερή παροχή ενέργειας που μεταφέρεται με το αίμα και τους ηλεκτρολύτες.
Παρόλα αυτά, με την εφαρμογή των Βιοχημικών Αλάτων δεν προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε την οποιαδήποτε έλλειψη στο φυσικό επίπεδο, αλλά να δώσουμε την πληροφορία στο ανθρώπινο σώμα για καλύτερη απορρόφηση και αξιοποίηση αυτών των συστατικών.
Διαφορά με την Ομοιοπαθητική.
Δεν λαμβάνουμε υπόψη μας την αρχή των ομοίων όπως στην Ομοιοπαθητική, αλλά τα χορηγούμε καθαρά για να αποκαταστήσουμε την ομοιόσταση στο ανθρώπινο σώμα.
