Καλομελέτα κι έρχεται.
- Πρόσεχε τις σκέψεις σου, γίνονται λόγια.
- Πρόσεχε τα λόγια σου, γίνονται πράξεις.
- Πρόσεχε τις πράξεις σου, γίνονται συνήθειες.
- Πρόσεχε τις συνήθειες σου, γίνονται χαρακτήρας.
- Πρόσεχε το χαρακτήρα σου, γιατί γίνεται η μοίρα σου.
Ο Γιόγκι Μπάτζαν το είπε κάπως διαφορετικά, αλλά κατά βάθος είναι το ίδιο…
- Ο βιορυθμός σας καθορίζει την διάθεσή σας.
- Η διάθεσή σας καθορίζει την αρετή σας.
- Η αρετή σας καθορίζει την τάση σας.
- Η τάση σας καθορίζει την έλξη σας.
- Η έλξη σας καθορίζει την απόφασή σας.
- Η απόφασή σας καθορίζει την ζωή σας.
Ένα ενδιαφέρον video της Louise Hay σχετικά με θετικές επιβεβαιώσεις.
Έχει βοηθήση χιλιάδες συνανθρώπων μας.
Η στάση που υιοθετούμε απέναντι στη ζωή είναι το παν
Πλήθος ερευνών έχουν πλέον αποδείξει ότι η στάση μας απέναντι στη ζωή επηρεάζει ακόμα και την υγεία μας, συμπεριλαμβανομένου και του πόσο θα ζήσουμε.
Για παράδειγμα, η Κλινική Μάγιο στο Ρότσεστερ δημοσίευσε το 2002 μια μελέτη στην οποία οι επιστήμονες παρακολουθούσαν 447 άτομα για πάνω από 30 χρόνια και η οποία έδειξε ότι οι αισιόδοξοι ήταν πιο υγιείς τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.
Η λέξη «αισιόδοξος» ετυμολογικά σημαίνει «αίσιος», δηλαδή θετικός».
Οι αισιόδοξοι επικέντρωναν την προσοχή τους στην καλύτερη δυνατή προοπτική για το μέλλον. Πιο συγκεκριμένα, οι αισιόδοξοι είχαν λιγότερα προβλήματα στις καθημερινές τους δραστηριότητες ως αποτέλεσμα της καλής σωματικής υγείας τους ή της ψυχολογικής κατάστασής τους. Επίσης, οι αισιόδοξοι ένιωθαν λιγότερο πόνο, είχαν περισσότερη ενέργεια και κοινωνικές δραστηριότητες και τον περισσότερο καιρό αισθάνονταν πιο ευτυχισμένοι και ήρεμοι.
Τα συμπεράσματα αυτά είναι σύμφωνα με μια άλλη μελέτη της Κλινικής Μάγιο στην οποία οι ερευνητές παρακολουθούσαν πάνω από 800 άτομα για 30 χρόνια ανακαλύπτοντας ότι οι αισιόδοξοι ζουν περισσότερο από τους απαισιόδοξους. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ μελέτησαν 660 άτομα για 23 χρόνια ηλικίας από 50 ετών και άνω και βρήκαν ότι όσοι είχαν θετική στάση απέναντι στα γηρατειά έζησαν τουλάχιστον 7 χρόνια παραπάνω συγκριτικά με εκείνους που είχαν αρνητική (απαισιόδοξοι).
Η φιλοσοφία των αισιόδοξων για τη ζωή είχε μεγαλύτερη επιρροή στη διάρκεια της ζωής τους απ’ ό,τι η υπέρταση, τα επίπεδα χοληστερίνης, το κάπνισμα, το βάρος ή η σωματική άσκηση. Πρόσθετες μελέτες εξέτασαν ειδικότερα την υγεία της καρδιάς και τον τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων.
Περίπου την ίδια εποχή, μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Ντιουκ σε 866 ασθενείς με καρδιαγγειακά προβλήματα, ανέφερε ότι όσοι είχαν συνήθως πιο θετικά συναισθήματα είχαν 20% περισσότερες πιθανότητες να ζουν μέχρι και 11 χρόνια μετά συγκριτικά με εκείνους που συνήθως βίωναν πιο αρνητικά συναισθήματα (απαισιόδοξοι).
Ακόμη πιο εντυπωσιακά ήταν τα αποτελέσματα μιας μελέτης 255 φοιτητών της Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή της Γεωργίας, οι οποίοι παρακολουθούνταν για 25 χρόνια: όσοι ήταν πιο επιθετικοί, διέτρεχαν 5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου.
Επίσης, μια μελέτη του Πανεπιστήμιου Τζονς Χόπκινς που παρουσιάστηκε το 2001 στην Αμερικανική Καρδιολογική Ένωση έδειξε ότι η θετική αντιμετώπιση μπορεί να προσφέρει πολύ ισχυρή προστασία απέναντι σε καρδιαγγειακές ασθένειες στους ενήλικες που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο λόγω οικογενειακού ιστορικού. Η μελέτη αυτή υποδηλώνει ότι η σωστή αντιμετώπιση μπορεί να λειτουργήσει εξίσου καλά ή και καλύτερα με τη σωστή διατροφή, την άσκηση και τη διατήρηση του ιδανικού σωματικού βάρους.
Άραγε η νοοτροπία μας – είτε είμαστε πιο χαρούμενοι και γεμάτοι αγάπη είτε πιο εχθρικοί και με αρνητικά συναισθήματα – μπορεί να καθορίσει το πόσο θα ζήσουμε;
Έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας;
Κι αν ναι, μπορεί ο νέος τρόπος σκέψης να υπερνικήσει τη νοοτροπία που έχει διαμορφωθεί από τις εμπειρίες του παρελθόντος;
Ή μήπως η αναμονή για κάτι αρνητικό μπορεί πραγματικά να το προκαλέσει κιόλας;
Καλομελέτα και έρχεται λέει η λαϊκή μας παροιμία.
Άλλη επιστημονική έρευνα πρόσφατα αποκάλυψε ότι οι απαισιόδοξοι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν παθολογική άνοια από ότι οι ξέγνοιαστοι «αντίπαλοί» τους. Σχετική έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι οι απαισιόδοξοι αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από Πάρκινσον.
“Οι ψυχολόγοι έχουν την τάση να κατηγορούν την απαισιοδοξία των ατόμων για πολλά προβλήματα υγείας, όμως ποτέ δεν πίστεψα πραγματικά κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα,” σχολιάζει ο Dr. Walter Rocca, καθηγητής νευρολογίας και ερευνητής και στις δυο μελέτες.
Ο Dr. Walter Rocca και οι συνεργάτες του παρακολούθησαν χιλιάδες κατοίκους της Μινεσότα που έλαβαν μέρος σε ένα τεστ προσωπικότητας τη δεκαετία του 60. Τα άτομα αυτά που είχαν υψηλό σκορ στην κλίμακα της απαισιοδοξίας ήταν περίπου 30% πιο πιθανό να εκδηλώσουν άνοια μέχρι και τέσσερις δεκαετίες αργότερα.
Μια άλλη ομάδα από τους συμμετέχοντες εμφάνισε μια ακόμα μεγαλύτερη σύνδεση ανάμεσα στην απαισιοδοξία και την ασθένεια Πάρκινσον – 50% υψηλότερη πιθανότητα να εκδηλώσουν την πάθηση.
Και οι δυο έρευνες παρουσιάστηκαν τον περασμένο μήνα στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας. Αν και δεν δείχνουν σχέση αιτίας – αποτελέσματος, επισημαίνει ο Dr. Walter Rocca, δείχνουν σαφή συσχετισμό. Με άλλα λόγια: “Αν είστε απαισιόδοξοι, δεν σημαίνει ότι είστε καταδικασμένοι.”
Οι μελέτες αυτές δεν σχεδιάστηκαν με σκοπό να δώσουν απάντηση στο «γιατί» όμως δίνουν ίσως κάποια στοιχεία. Οι ερευνητές μελέτησαν επίσης και τα επίπεδα άγχους των συμμετεχόντων στο τεστ προσωπικότητας και βρήκαν έναν παρόμοιο συσχετισμό με τις προαναφερόμενες ασθένειες.
Ίσως η τάση για απαισιοδοξία, άγχος και τις ασθένειες αυτές να μοιράζονται έναν κοινό παράγονται κινδύνου – κάποιο γονίδιο ή κάποια διαταραχή στη χημεία του εγκεφάλου. Την απάντηση δίνει καλύτερα η Επιγενετική.
Μια άλλη πιθανότητα, σύμφωνα με τον Ο Dr. Walter Rocca, είναι ότι μια απαισιόδοξη στάση ζωής οδηγεί σε περισσότερο άγχος, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή των ορμονών και να βγάλει το νευρικό και ενδοκρινολογικό σύστημα του ατόμου από την φυσιολογική του κατάσταση. Αυτά είναι γνωστά. Επομένως, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει ένα χείμαρρο γεγονότων, καταστροφικών για τον εγκέφαλο, που μπορεί να καταλήξουν σε άνοια ή Πάρκινσον.
Είναι πολύ πρόωρο να αρχίσουμε να δοκιμάζουμε αν τα αγχολυτικά φάρμακα μπορεί να αποτρέψουν την εκδήλωση των παθήσεων αυτών, υπογραμμίζει Ο Dr. Walter Rocca. Όμως δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε το γιατί ένας απαισιόδοξος άνθρωπος υποφέρει από περισσότερο άγχος σε σχέση με έναν αισιόδοξο.
Οι δίαιτες γνωρίζουμε πλέον ότι δεν αποδίδουν. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο το 5% των ανθρώπων που ακολουθούν κάποια δίαιτα καταφέρνουν να χάσουν βάρος. Μήπως ήρθε η ώρα να εξετάσετε το ενδεχόμενο ότι το χάσιμο βάρους δεν είναι μόνο το τι τρώμε??? Τι συμβαίνει και αδυνατούμε να φτάσουμε στους στόχους μας???
