Οι δίαιτες γνωρίζουμε πλέον ότι δεν αποδίδουν. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο το 5% των ανθρώπων που ακολουθούν κάποια δίαιτα καταφέρνουν να χάσουν βάρος. Μήπως ήρθε η ώρα να εξετάσετε το ενδεχόμενο ότι το χάσιμο βάρους δεν είναι μόνο το τι τρώμε??? Τι συμβαίνει και αδυνατούμε να φτάσουμε στους στόχους μας???
Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά
Μια θέση στον κατάλογο της UNESCO για την άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της Ανθρωπότητας κατέχει από τις 16 Νοεμβρίου 2010 η Μεσογειακή Διατροφή! Η πρόταση να συμπεριληφθεί η μεσογειακή διατροφή στο σχετικό κατάλογο της UNESCO κατατέθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας της Ελλάδας, από κοινού, με τις κυβερνήσεις της Ισπανίας, της Ιταλίας και του Μαρόκου.
Διακυβερνητική επιτροπή της UNESCO αποφάσισε 46 νέες καταχωρήσεις στον κατάλογο της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας, μεταξύ των οποίων το φλαμένκο, οι ανθρώπινες πυραμίδες της Καταλονίας (τα λεγόμενα «Καστέλης»), η γαλλική κουζίνα, η Όπερα του Πεκίνου κ.ά.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της UNESCO, η μεσογειακή διατροφή απαρτίζεται από ένα σύνολο πρακτικών και παραδόσεων, γνώσεις και δεξιοτήτων, που ξεκινούν από το χωράφι και καταλήγουν …στο τραπέζι.
Η μεσογειακή διατροφή -σημειώνεται- αφορά τη σοδειά, τη συγκομιδή, το ψάρεμα, τον τρόπο διατήρησης των τροφίμων, την επεξεργασία τους, την προετοιμασία και ιδιαίτερα τον τρόπο κατανάλωσης τους.
Η μεσογειακή διατροφή χαρακτηρίζεται από ένα τροφικό μοντέλο, που παρέμεινε σταθερό στο χωροχρόνο και αποτελείται κύριος από ελαιόλαδο, δημητριακά, φρέσκα ή ξερά φρούτα και λαχανικά, μέτριες ποσότητες ψωμιού, κρέατος και γαλακτοκομικών, πολλά αρτύματα και καρυκευμάτων, συνοδευόμενα από κρασί ή άλλα ηδύποτα, με σεβασμό πάντα στις παραδόσεις της εκάστοτε κοινότητας.
Ωστόσο επισημαίνεται στην σχετική ανακοίνωση- η μεσογειακή διατροφή δεν αφορά μόνο το φαγητό. Προωθεί τις κοινωνικές σχέσεις, αφού τα γεύματα με την συμμετοχή πολλών ατόμων αποτελούν το θεμέλιο λίθο εορταστικών εκδηλώσεων και διαφόρων εθίμων και παραδόσεων. Το σύστημα της μεσογειακής διατροφής έχει βαθιά τις ρίζες του σεβασμό της βιοποικιλότητας, ενώ ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στο ρόλο της γυναίκας για την μετάδοση της πρακτικής αυτής από γενιά σε γενιά.
