Βιοσυντονισμός Biotherapy. Μία Ολιστική συμπληρωματική μέθοδος.
Ο Βιοσυντονισμός και η Ιστορία του.
Η Ολιστική μέθοδος του βιοσυντονισμού αναπτυχθήκε στα τέλη του 1920 και την δεκαετία του 70 άρχισε να γίνετε γνωστή σε όλο τον κόσμο. Δημιουργήθηκε μέσα από τις φαρμακευτικές δοκιμές του ηλεκροβελονισμού δια της μεθόδου Voll, από τον Franz Morell, φυσικό (γιατρό) με προσανατολισμό στην φυσική ιατρική, και τον ηλεκτρονικό μηχανικό, Erich Rasche.Χρησιμοποιώντας έναν πομπό ηλεκτρομαγνητικών παλμών σε ηλεκτρικά αγώγιμη επαφή με ομοιοπαθητικά φάρμακα και ένα σύστημα δέκτη συνδεδεμένο με το κύκλωμα μέτρησης ηλεκτροβελονισμού, οι Morell και Rasche έλαβαν τις ίδιες παραμέτρους μεταβολής επιδερμικής αγωγημότητας των σημείων βελονισμού που θα λάμβαναν έαν τα αρχικά φάρμακα βρίσκονταν μέσα στο κύκλωμα μέτρησης. Κατόπιν τούτου, διατύπωσαν το αξίωμα πως η φαρμακευτική πληροφορία διατυπώνεται μέσω χαμηλής συχνότητας ηλεκτρομαγνητικών παλμών μεταξύ 1Hz και 106 Hz και συνεπώς – λόγω των φυσιολογικών επιπτώσεων (συντονισμών) στα σημεία βελονισμού – τέτοιοι αδύναμοι ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί είναι μέρος του συστήματος αναμετάδοσης πληροφοριών στο ανθρώπινο σώμα.
Οι δίαιτες γνωρίζουμε πλέον ότι δεν αποδίδουν. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο το 5% των ανθρώπων που ακολουθούν κάποια δίαιτα καταφέρνουν να χάσουν βάρος. Μήπως ήρθε η ώρα να εξετάσετε το ενδεχόμενο ότι το χάσιμο βάρους δεν είναι μόνο το τι τρώμε??? Τι συμβαίνει και αδυνατούμε να φτάσουμε στους στόχους μας???
Επομένως, με βάση την κατάσταση λειτουργείας των δοκιμών και τις καθορισμένες βιολογικές επιδράσεις στην ολότητα των ανθρώπων, αξιόνεται πως οι αδύναμοι, συνεκτικοί ηλεκτρομαγνητικοί συντονισμοί είναι μεταφορείς πληροφορίας. Ωστόσο, δεν είναι σαφώς μετρήσιμοι. Όταν υπάρχει επαφή μεταξύ του ατόμου και της μονάδας, μετριέται ένας ηλεκτρομαγνητικός λευκός ήχος ο οποίος είναι σαφώς ανώτερος του ηλεκτρονικου λευκού ήχου της μονάδας. Ο ενεργητικός αυτός ηλεκτρομαγνητικός λευκός ήχος των ανθρώπων φαίνεται να αποτελεί την βάση, με άγνωστο όμως ακόμα τρόπο, για την διαβίβαση της πληροφορίας. Για να αποκτήσει μια πρώτη, θεωρητική, αντίληψη αυτής της φαινομενολογίας, ο Γκαλ εφάρμοσε επεξηγηματικές έννοιες της βιοφωτονικής θεωρίας στους ηλεκτρομαγνητικούς συντονισμούς χαμηλής συχνότητας που αφορούν στην θεραπεία βιοσυντονισμού.
Η θεραπευτική αξιοποίηση αυτής της γνώσης οδήγησε στην ανάπτηξη της θεραπείας Βιοσυντονισμού. Με την μέθοδο αυτή, οι ηλεκτρομαγνητικοί συντονισμοί που συνεπάγονται, επιτυγχάνονται μέσω επίπεδων ηλετροδίων σε συγκεκριμένα σημεία της ανθρώπινης επιδερμίδας. Μετά από οπτική αποσύνδεση, αντιστρέφονται εντός της μονάδας με τρόπο συνεχούς φάσης (αντικατοπτρισμός) και επιστρέφονται στο άτομο υπό μορφή θεραπευτικής εισροής. Αυτό μπορεί να εφαρμοστεί επιλεκτικά είτε σε ολόκληρο το φάσμα διέλευσης (1 Hz – 20 0000 Hz) ή με συγκεκριμένο, υψηλής συχνότητας, φάσμα διέλευσης. [23, 28, 41]
Η μεθοδολογική προσέγγιση των Morell και Rasche ήταν χαρακτηριστική της θεραπείας εμπειριών. Η μέθοδος αυτή αναπτυχθήκε μέσω έρευνας των εισρωών και έκρωών επί της όλοτητας (μαύρο κουτί) των ανθρώπων. Ως τώρα, υπάρχουν μόνο σχετικά υποθετικά επεξηγηματικά μοντέλα όσον αφορά στις φυσικές και φυσιολογικές αλληλεπιδράσεις. Για να δοκιμαστούν τα αναπαραγώγιμα αποτελέσματα μια θεραπευτικής μεθόδου, δεν χρειάζονται ωστόσο περιοριστικές-υλιστικές αντιλήψεις. Μια θεωρητική εξήγηση είναι ένας ισχυρισμός, όμως δεν καθιστά απαραίτητο κριτήριο της φυσικής επιστήμης.
Έχει ιστορικό ενδιαφέρον το γεγονός πως ταυτόχρονα, οι Fritz-Albert Popp και Bernd Ruth ανακάλυψαν τα βιοφωτόνια Αυτά είναι αδύναμοι, συνεκτικοί, ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί στα 1014 Hz τα οποια εκπέμπονται από έμβια συστήματα, και στα οποία αποδίδονται, σύμφωνα με τις θεωρίες του Popp και των συν-ερευνητών του, θεμελιώδεις ρυθμιστικές λειτουργείες μέσα στα έμβια συστήματα.
Το σύστημα θεραπείας βιοσυντονισμού εφαρμόζεται επιτυχώς εδώ και 100 χρόνια από θεραπευτές της φυσικής, ολιστικής θεραπευτικής προσεγγισής παγκοσμίως. Υπάρχει πολυπληθής θετική τεκμηρίωση μεμονομένων περιστατικών που αφορούν σε διάφορες ενδείξεις, συμπεριλαμβανομενων – μεταξύ άλλων – αλλεργιών και δυσανεξιών, λειτουργικών δυσλειτουργιών, ψυχοσωματικών ασθενειών και των ρευματικών μορφών . Οι επιστήμονες έχουν δώσει περισσότερη προσοχή στις απόψεις και τις πρακτικές του Morell, ιδιαίτερα τα τελευταία 30 χρόνια. Αρκετές ομάδες εργασίας έχουν διεξάγει ανθρώπινες κλινικές μελέτες καθώς και φυτικές και ζωϊκές μελέτες για να επιβεβαιώσουν την μέθοδο του βιοσυντονισμού (βλ κατωτέρω).
Βιοσυντονισμός. Βασικοί κανόνες και μεθοδολογία.
Η Συσκευή Βιοσυντονιστικής θεραπείας επιτρέπει την ενδογενή και την εξωγενή Βιοσυντονιστική θεραπεία καθώς και την διάγνωση.
Σύμφωνα με τον βασικό θεραπευτικό κανόνα της ενδογενούς Βιοσυντονιστικής θεραπείας, ο ασθενής συνδέεται με την μονάδα Βιοσυντονισμού με επίπεδα ηλεκτρόδια άκρων (χεριών και ποδιών).
Μέσω αυτών των επίπεδων ηλετροδίων, οι αξιοθέντες αδύναμοι, ηλεκτρονικοί βιοσυντονισμοί του σώματος μεταφέρονται στη μονάδα, αντικατοπτρίζονται (ηλεκτρονική αντιστροφή μονιμής φάσης, κατάσταση A) και ανάλογα με την θεραπευτική προσαρμογή, επιστρέφεται πίσω στο ασθενή είτε ολόκληρο το φάσμα συχνότητας είτε μέρη των φασμάτων συχνότητας, με ταυτόχρονη επικάλυψη των παλμών του ιδίου του σώματος. Διάφορες στρατηγικές ειδικής θεραπείας συμπληρώνουν τον θεμελιώδη θεραπευτικό κανόνα, όπως με «αρμονικές» ή «δυσαρμονικές» δονήσεις ή τοπικά ηλεκτρόδια απευθείας στο σημείο της ασθένειας. Οι επιπτώσεις στην φυσιολογία μπορούν να μετρηθούν σχετικά σύντομα μέσω ηλεκτροβελονισμού στα σημεία βελονισμού.
Σε φυσικό επίπεδο, ως θεμελιώδη κανόνα της θεραπείας βιοσυντονισμού, πιστεύουμε πως ίσως να υπάρχει καταστρεπτική παρεμβολή («διαγραφή» επικάλυψης) κάποιον «άκαμπτων», μεμονομένων παλμών («παθολογικοί παλμοί) προς τον εαυτό τους. Κατ’αυτόν τον τρόπο, με την συμμετοχή διαδικασιών αυτορύθμισης, φαίνεται να επανεντάσονται τους ευελικτους, δυναμικούς ανθρώπινους παλμούς. Τα φυσιολογικά μπλοκαρίσματα τα οποία συσχετίζονται με τις υπερυσχίουσες δονήσεις εν συνεχεία διαλύονται . Οι «παθολογικές δονήσεις» είναι, σύμφωνα με τις υποθέσεις αυτές, η συσχέτιση της ασθένειας σε ηλεκτρομαγνητικό επίπεδο.
Πώς μπορεί μιά τόσο αδύναμη ηλεκτρομαγνητική αλληλεπίδραση, όπως αξιόνεται εδώ, να έχει την οποιαδήποτε φυσιολογική επίπτωση? Ο Galle περιγράφει τις επιπτώσεις τέτοιων αδύναμων πεδίων, με βάση την μέχρι τώρα υπάρχουσα βιολογική φαινομενολογία και το έργο του Νομπελίστα I. Prigogine και εκπροσώπων της Ντετερμινιστικής Θεωρίας του Χάους (όπως το 16], ως επίδραση πληροφορικού καταλύτη.
Πληροφορικός καταλύτης – διότι τέτοιες αδύναμες αλληλεπιδράσεις μπορούν να πυροδοτήσουν μόνο εν γένει υπαρκτά προγράμματα φυσιολογικής η/και βιοχημικής ρύθμισης τα οποία είναι ήδη παρόντα σε μια ανενεργό αρχική κατάσταση (ανισορροπίες, ευαίσθητα σημεία, κυμαινώμενα σημεία). Η απαιτούμενη ενέργεια για να τρέξει το πρόγραμμα πρέπει να προμηθεύθει από τον ίδιο τον έμβιο οργανισμό. Δεν είναι συνδεδεμένη με το ενεργειακό περιεχόμενο της διαβιβαζώμενης πληροφορίας.
Η θεραπεία βιοσυντονισμού υποστηρίζει «μόνο» το ατομικό δυναμικό αυτο-ίασης. Υποστηρίζει ατομικές επιλογές ανάπτυξης δίχως να το εκθέτει σε εξωτερικές επιδράσεις όπως κάνουν πολλά λίαν ενεργά φάρμακα (όπως τα κορτικοστεροϊδή). Οι παρενέργειες σε «ιατροσχολικούς» θεραπευτικούς παράγοντες είναι μόνο η συνέπεια ενός τέτοιου τεχνιτού, εξωτερικού, σε αυτή την περίπτωση βιοχημικού, «ζουρλομανδύα».Συνεπώς, με την χρήση της μεθόδου βιοσυντονισμού, δεν υπάρχουν αναφορές εμφάνισης παρενεργειών.
Στην εξωγενή θεραπεία βιοσυντονισμού, η επικάλυψη από τους αξιοθέντες αδύναμους ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς επάνω στο παλμικό πεδίο του ίδιου του σώματος γίνεται από έξω, και αξιοποιήται θεραπευτικά και διαγνωστικά. Οι εξωτερικοί αυτοί παλμοί προκαλούνται από: Θεραπευτικά και διαγνωστικά σχετικές ουσίες (όπως αλλεργειόγονα, βιταμίνες, nosodes, βαρέα μετάλλα). Οι παλμοί των ουσιών αυτών μπορούν να αποθηκευτούν ηλεκτρονικά και διαθέσιμοι σε ψηφιακή μορφή γνωστή και ως«ηλεκτρονική ομοιοπαθητική». Σωματικές εκκρίσεις, σωματικές απεκκρίσεις και σωματικά υγρα (όπως αίμα και πύον).
Ως θεμελιώδη φυσικό ενεργό κανόνα της εξωγενούς θεραπείας βιοσυντονισμού, αξιώνουμε, σύμφωνα με την εισήγηση του J. Strube, πως ουσίες που βρίσκονται στο μαγνητικό πεδίο της γης, όταν ενεργοποιηθούν από τον περιβαλλοντικό ηλεκτρομαγνητικό λευκό θόρυβο, εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς διακριτικής ουσίας, όπως συντονισμοί άμμεσης πυρηνικής περιδίνησης (immediate core spin resonances) and περιδινητικές ζεύξεις (spin-spin couplings). Αυτό οδηγεί στην πρόκληση μιας ηλεκτρομαγνητικής παλμικής εικόνας πολύ χαμηλής ενέργειας (EMSA) στο εξωτερικό περιβάλλον της ουσίας, κάτω από τα όρια του θερμικού λευκού θορύβου. Στην συσκευή τομογραφίας πυρηνικής περιδίνησης, ο φυσικός αυτός μηχανισμός αξιοποιήται σε ισχυρά μαγνητικά πεδία. Αυτή η EMSA ο πληροφορικός διαβιβαστής διακριτικής ουσίας ο οποίος συνδεέται τους παλμούς του ίδιου του σώματος. Η μεγάλη ευαισθησία των έμβιων συστημάτων και κατ’επέκταση των ανθρώπων καθιστά εφικτή αυτήν την πληροφορική μεταβίβαση.
Ως θεμελιώδη ενεργό φυσιολογικό κανόνα αυτών των αδύναμων ηλεκτρομαγνητικών αλληλεπιδράσεων, αξιώνουμε επίσης, σε αυτήν την περίπτωση, την ανωτέρω περιγραφώμενη επίδραση πληροφορικού καταλύτη. Μια αναλογία αυτού του ενεργού κανόνα μπορεί να βρεθεί σε αυτήν την είκονα του J. Strube: Μια ατμομηχανή φτάνει σ’ένα κλειδί. Η ρύθμιση του κλειδιού αποφασίζει αν η ατμομηχανή θα πάει στο Αμβούργο, στο Βερολίνο ή στο Μιλάνο. Ο πληροφορικός καταλύτης είναι ανάλογος της ρύθμισης του κλειδιού, που αποφασίζει προς πια κατεύθυνση θα κινηθεί το τρένο υπο τη δική του ισχύ, σε αναλογία με το φυσιολογικό πρόγραμμα.
Προς το παρόν, υπάρχουν μόνο υποθετικά επεξηγηματικά μοντέλα που αφορούν στον φυσικό – φυσιολογικό ενεργό μηχανισμό της θεραπείας βιοσυντονισμού. Ωστόσο, είναι άκρως πιθανά και έχουν καταδειχθεί καλά και από πλευράς φαινομενολογίας.
Η έλλειψη επιστημονικής ικανότητας παροχής εξηγήσεων δεν μπορεί, ωστόσο, να χρησιμεύσει ως προϋπόθεση για την αναγνώριση και την εφαρμογή μιας θεραπευτικής μεθόδου, διότι αυτό αφορά επίσης και στις γενικώς αναγνωρισμένες και εφαρμοσμένες φυσικές θεραπευτικές μεθόδους όπως ο βελονισμός και η ομοιόπαθητική. Επιπλέον, ακόμα και η «κλασική ιατρική» ήδη αξιοποιεί πολλαπλές θεραπείες και μέτρα των οποίων ο ενεργός μηχανισμός δεν είναι ακόμα καταναητός, ή έχουν γίνει επιστημονικά κατανοητά δεκαετίες αργότερα (όπως η επίδραση του ακετυλοσαλικυλικoύ οξέος στην ασπιρίνη).
Εμπειρικά αποδεδειγμένη, η πρακτική και θεραπευτική αποτελεσματικότητα είναι ο αποφασιστικός παράγοντας στις θεραπευτικές επιστήμες – όχι η ικανότητα της επιστημονικής εξήγησης. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η θεωρητική εξήγηση είναι ισχυρισμός, όχι όμως και απαραίτητο κριτήριο των φυσικών επιστημών.
