Στέβια. Aγνό φυτικό γλυκαντικό? ή μήπως ΟΧΙ?
Οι δίαιτες γνωρίζουμε πλέον ότι δεν αποδίδουν. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι μόνο το 5% των ανθρώπων που ακολουθούν κάποια δίαιτα καταφέρνουν να χάσουν βάρος. Μήπως ήρθε η ώρα να εξετάσετε το ενδεχόμενο ότι το χάσιμο βάρους δεν είναι μόνο το τι τρώμε??? Τι συμβαίνει και αδυνατούμε να φτάσουμε στους στόχους μας???
Στέβια.Eνα αγνό φυτικό γλυκαντικό?
Wikipedia:
Η Στέβια (βοτανικό όνομα Stevia rebaudiana) είναι είδος φυτού με προέλευση τη Βραζιλία και την Παραγουάη. Περιέχει μια ουσία η οποία ονομάζεται στεβιόζη ή στεβιόλη η οποία έχει μεγαλύτερη γλυκαντική δύναμη από την ζάχαρη. Η Στέβια χρησιμοποιείται σε αρκετές χώρες ως εναλλακτική γλυκαντική ουσία από την ζάχαρη. Η Κίνα σήμερα καλλιεργεί το 85% της παγκόσμιας παραγωγής.
Η γλυκιά γεύση των φύλλων της Στέβιας είναι γνωστή εδώ και αιώνες στους αυτόχθονες της Ν. Αμερικής που τη χρησιμοποιούν ως φυσικό γλυκαντικό. Οι αυτόχθονες της Βραζιλίας και της Παραγουάης, χρησιμοποιούσαν από τον 16ο αιώνα τα φύλλα του θαμνοειδούς φυτού για να γλυκάνουν τόσο τα ροφήματά, όσο και τα ιατρικά παρασκευάσματά τους. Παρόλα αυτά, το βότανο έγινε γνωστό από τον βοτανολόγο Moises Santiago Bertoni γύρω στο 1800 και την ίδια εποχή όλο και περισσότεροι αγρότες άρχισαν να καλλιεργούν το φυτό στέβια. Έτσι, η στέβια από ένα σχετικά δυσεύρετο και άγνωστο φυτό, μετατράπηκε σε ένα διαδεδομένο, για τη γλυκιά του γεύση, βότανο. Τα τελευταία χρόνια το φυτό στέβια και τα γλυκαντικά που προέρχονται από τα φύλλα του τράβηξαν την προσοχή εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης σε τρόφιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη και θερμίδες. Τα φύλλα του φυτού Στέβια και τα γλυκαντικά που προέρχονται από αυτό έχουν πολλαπλάσια γλυκύτητα από τη ζάχαρη, δεν αποδίδουν ενέργεια (θερμίδες) και δεν περιέχουν υδατάνθρακες.
Η αγνή φυσική Στέβια είναι ένα φυτό με έντονα πράσινα φύλα όπως η μέντα και την βρίσκουμε στην αγορά ως νωπό φυτό και ως αποξηραμένο φύλλο ή τριμμένη σκόνη σε πράσινο χρώμα.
Η δική σας Στέβια τι χρώμα και μορφή έχει?
Συνήθως βρίσκουμε την Στέβια στο σουπερμάρκετ, στα φαρμακεία και στα βιολογικά μαγαζιά σε λευκή κρυσταλλική μορφή και σε λευκά δισκία. Πιο σπάνια την βρίσκουμε σε μορφή σταγόνες.
Στο διαδίκτυο βρίσκουμε πολλές σελίδες που περιγράφουν την επεξεργασμένη Στέβια ως φυτικό προϊόν και δεν εννοούνται τα φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα της Στέβια!
«Εναλλακτικά γλυκαντικά υπάρχουν πολλά. Η ασπαρτάμη και η σακχαρίνη είναι τεχνητές, μη θρεπτικές ουσίες. Η Στέβια είναι απόλυτα φυσική και ασφαλής γλυκαντική ουσία, ιδανική για τους διαβητικούς.»
www.newsbeast.gr
«Είναι προτιμότερο να πίνουμε το καφέ ή τα αφεψήματα μας σκέτα ή, έστω, με τη συνοδεία ελάχιστης ποσότητας φυσικού γλυκαντικού όπως η Στέβια.»
www.boro.gr
Η Αγνή και Φυσική Στέβια… ???!
Πως γίνετε ένα αγνό φυτό με πράσινο χρώμα να πουλιέται σε ολόλευκη μορφή, σκόνη ή χάπι.
Για να γίνει αυτή η αλλαγή χρώματος και η αλλαγή της μορφής σε κρυσταλλική «ζάχαρη» ή δισκία εννοείτε ότι τα λευκά προϊόντα της Στέβια είναι χημικά επεξεργασμένα! Και αυτή η επεξεργασμένη μορφή της Στέβια δεν λέγετε ζάχαρη αλλά γλυκαντική ουσία με την ονομασία Στεβιόλη Ε960!
Η ανεπεξέργαστη Στέβια περιέχει μόνο περίπου 10 τοις εκατό γλυκαντική ουσία, και εκτός από τη συνοχή της, θα πρέπει να συνηθίσετε η γεύση της. Είναι έντονα γλυκιά, δεν μοιάζει με το μέλι, και είναι ελαφρώς πικρή με λίγη γεύση γλυκόριζας.
Γιατί προτιμάμε τα φύλλα στέβια;
Τα αποξηραμένα φύλλα στέβια είναι απόλυτα φυσικά και ανεπεξέργαστα ενώ ταυτόχρονα:
• Είναι πλούσια σε μέταλλα και βιταμίνες
• Έχουν αντιοξειδωτική δράση
• Έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες
• Δεν περιέχουν θερμίδες
• Δεν περιέχουν σάκχαρα
• Δεν επηρεάζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα
• Δεν περιέχουν υδατάνθρακες
• Είναι ιδανικά για διατροφή και διατήρηση του βάρους
• Είναι κατάλληλα για κετογονική δίαιτα και δίαιτα paleo
Η Βιομηχανία παρασκευής Στέβια ή αλλιώς, Στεβιόλης Ε960.
Για την εκχύλιση και διάλυση της Στέβιας χρησιμοποιούνται διάφορες χημικές ουσίες όπως μεθανόλη, Calcium hydroxid, Calcium oxide, Iron(III) chloride, Aluminium sulfate και για την λεύκανση της ανταλλακτικές ρητίνες όπως αιθανόλη, ακετόνη και άλλα.
Ανάλογα με τον κατασκευαστή αναφέρετε συχνά, ότι το κύριο μειονέκτημα είναι ακόμα και η παρουσία τοξικών διαλυτών, όπου η πλήρη αφαίρεσή τους δεν είναι δυνατή, και μερικά είδη δεν θεωρούνται εμπορικά βιώσιμα ή και βρώσιμα.
Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί Στέβιας του κόσμου, έχουν λύση αυτό το πρόβλημα, κατέχοντας πατέντες ευρεσιτεχνίας για απόρρητες, ιδιόκτητες μεθόδους εκχύλισης. Αυτές οι πατέντες ευρεσιτεχνίας ανήκουν σε γίγαντες της βιομηχανίας, όπως η Coca Cola και άλλες!
Μερικές από τις πατέντες προς ενημέρωση.
- D. Payzant, U.S. Pat. No. 5,962,678
- Uenishi Hideaki, Japan Patent 54030199
- R. H. Dobberstein, U.S. Pat. No. 4,361,697
- Sato Toru, Japan Patent JP57005663
- US. Pat. No. 4,599,403
Μερικοί χρήσιμοι σύνδεσμοι. ( στα γερμανικά δυστυχώς)
http://edoc.sub.uni-hamburg.de/haw/volltexte/2013/1971/pdf/lsab13_15_BA_OET.pdf
http://www.t-online.de/lifestyle/besser-leben/id_69678062/suessstoff-stevia-extrakt-enthaelt-viel-chemie-.html
www.zdf.de
www.pharmawiki.ch
Και όσο για την ασφάλεια της κατανάλωσης της Στέβιας, βασικά στεβιόλης Ε960, σε εγκυμοσύνη και για μωρά, αυξάνονται οι προειδοποιήσεις να καταναλώνετε μόνο με προσοχή ή να αποφεύγετε εντελώς μέχρι να έχει περάσει μία δεκαετία για να υπάρχει αρκετή ύλη για μελέτες! Επειδή σήμερα δεν ξέρουν ακόμα τι επίπτωση έχει η μακροχρόνια κατανάλωση της επεξεργασμένης στέβια στην υγεία μας!
Εκτός από το σοβαρό πρόβλημα εκχύλισης και διάλυσης της Στέβιας, επειδή η κωδική της ονομασία “Στεβιόλη Ε960” υπάγεται στις γλυκαντικές ουσίες, στις ετικέτες των προϊόντων αναγράφεται ως εξείς.
και έπονται ονομασίες από άλλες γλυκαντικές ουσίες όπως:
Σουκραλόζη ή Splenda, Φρουκτόζη, Σορβιτόλη (E420), Ξυλιτόλη (E967), Μαννιτόλη (E421), Ισομαλτόζη (E953), Λακτιτόλη (E966), Ασπαρτάμη (E951), Ακεσουλφαμικό κάλιο (E950, Σακχαρίνη (E954)
Απλά γλυκαντικές ουσίες.
Οι γλυκαντικές ουσίες που συνοδεύουν την Στέβια ή Στεβιόλη Ε960.
Σουκραλόζη
Η σουκραλόζη είναι μια τεχνητή γλυκαντική ουσία που ανακαλύφθηκε πριν από περίπου 35 χρόνια, παρασκευάζεται από τη ζάχαρη αλλά είναι 600 φορές πιο γλυκιά από αυτή, συνεπώς προστίθεται στα τρόφιμα σε πολύ μικρές ποσότητες. Δεν μεταβολίζεται από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Πιθανές Παρενέργειες Σουκραλόζη ή Splenda.
Η Ερυθριτόλη ((2R, 3S)-βουτανο-1,2,3,4-τετραόλης) είναι μια αλκοόλη σακχάρου (ή πολυόλη) που απαντάται φυσικά σε ορισμένα φρούτα και τρόφιμα ζύμωσης. Σε βιομηχανικό επίπεδο, παράγεται από γλυκόζη με ζύμωση.
Στο σώμα, το μεγαλύτερο μέρος από την ερυθριτόλη απορροφάτε από την κυκλοφορία του αίματος στο λεπτό έντερο, και στη συνέχεια, για το μεγαλύτερο μέρος απεκκρίνεται αμετάβλητη με τα ούρα. Περίπου το 10% εισέρχεται στο παχύ έντερο. Επειδή το 90% ερυθριτόλης απορροφάτε πριν εισέλθει στο παχύ έντερο, αυτό συνήθως δεν προκαλεί ανεπιθύμητες στομαχικές διαταραχές, όπως συχνά βιώνεται μετά από κατανάλωση άλλων αλκοολών σακχάρων , αν και μεγάλες δόσεις ερυθριτόλης μπορεί να προκαλέσουν ναυτία. Δόσεις πάνω από 50 γραμμάρια μπορεί να προκαλέσουν σημαντική αύξηση της διάθεσης για πεπτικές διαταραχές όπως ναυτία και αέρια και σπάνια να προκαλέσει αλλεργική κνίδωση.
Πολλά προϊόντα Στέβια περιέχουν δεξτρόζη. Η δεξτρόζη δημιουργείτε από αμυλούχα φυτά – κατά κύριο λόγο από (συχνά μεταλλαγμένο!) καλαμπόκι και λιγότερο συχνά το σιτάρι ή ρύζι – που διασπώνται σε μονοσακχαρίτες με τη χρήση ενζύμων, και σε μικρότερο βαθμό οξέα. Επειδή φτιάχνετε από φυσικές πηγές, η δεξτρόζη θεωρείται “φυσική”, αλλά εξακολουθεί να είναι επεξεργασμένη!
Εάν ένας διαβητικός τρώει τροφές που περιέχουν μεγάλες ποσότητες δεξτρόζης, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα του θα αυξηθούν πολύ υψηλότερα και πολύ γρήγορα. Αυτό οδηγεί σε μια σειρά από συμπτώματα, τα οποία όλα συνδέονται με υπεργλυκαιμία, ή υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (μεγάλη δίψα και συχνουρία, ατονία, κοιλιακούς πόνους, γενικευμένους πόνους, ανορεξία, αίσθηση κακουχίας, αδιαθεσία, δύσπνοια).
Σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις είναι: εξάνθημα, κνίδωση, φαγούρα, δυσκολία στην αναπνοή, σφίξιμο στο στήθος, διόγκωση και πρήξιμο του στόματος, πρόσωπο, χείλια και γλώσσα.
Δείτε και άλλες γλυκαντικές ουσίες που προστίθενται στην Στεβιόλη Ε960.
Σορβιτόλη (E420): Συναντάται σε καρπούς δέντρων (κεράσια, αχλάδια, μήλα, δαμάσκηνα). Χρησιμοποιείται κυρίως σε σιρόπια, επειδή ελαττώνει την τάση τους να κρυσταλλώνουν, καθώς επίσης και σε γαλακτοκομικά παρασκευάσματα.
Ξυλιτόλη (E967): Χρησιμοποιείται σε τσίχλες και οδοντόπαστες, καθώς επίσης και σε επιδόρπια, δημητριακά πρωινού, μαρμελάδες, ζελέ, τσίχλες.
Μαννιτόλη (E421): Υπάρχει στον κορμό των κωνοφόρων δέντρων. Χρησιμοποιείται σε επιδόρπια με βάση τα φρούτα, καθώς και σε διάφορα κατεψυγμένα ψάρια και θαλασσινά (όχι για γλύκανση, αλλά για συντήρηση).
Ισομαλτόζη (E953): Χρησιμοποιείται κυρίως σε κατεψυγμένα θαλασσινά.
Λακτιτόλη (E966): Προστίθεται κυρίως σε επιδόρπια, δημητριακά πρωινού, μαρμελάδες, ζελέ και τσίχλες.
Ασπαρτάμη (E951): Είναι συνδυασμός δύο αμινοξέων, της φαινυναλαλίνης και του ασπαρτικού οξέος. Και τα δύο βρίσκονται σε φυσική μορφή στα τρόφιμα. Εγκρίθηκε η χρήση της σχετικά πρόσφατα (από την FDA στις ΗΠΑ το 1981). Χρησιμοποιείται κυρίως σε αναψυκτικά τύπου light και σε τρόφιμα, όπως γιαούρτια, τσίχλες, δημητριακά πρωινού, ζελέ και διάφορα σνακ. Κυκλοφορεί και σε μορφή ταμπλέτας (για ροφήματα και γλυκά). Είναι περίπου 200 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και δίνει 4 kcal/γρ.
Ακεσουλφαμικό κάλιο (E950): Συνήθως δεν συναντάται μόνο του, αλλά ως συνεργός με άλλες γλυκαντικές ουσίες, μειώνοντας την ανάγκη της χρήσης μεγάλων ποσοτήτων από αυτές. Εγκρίθηκε σχετικά πρόσφατα (από την FDA το 1988), αλλά η εισαγωγή του στην αγορά ήταν αργή. Το ακεσουλφαμικό κάλιο είναι περίπου 150 φορές πιο γλυκό από τη ζάχαρη και δεν δίνει καθόλου θερμίδες. Χρησιμοποιείται ως επιτραπέζιο γλυκαντικό σε επιδόρπια, σάλτσες, μπίρες, παγωτά, μαρμελάδες, τσίχλες, καραμέλες και, βέβαια, σε αναψυκτικά.
Σακχαρίνη (E954): Η σακχαρίνη είναι το πρώτο τεχνητό γλυκαντικό που ανακαλύφτηκε και κυκλοφορεί στην αγορά πάνω από 80 χρόνια. Ήταν πολύ διαδεδομένη σε ποτά τύπου light, ενώ τώρα σταδιακά αντικαθίσταται από ασπαρτάμη ή ακεσουλφαμικό κάλιο. Υπάρχει σε χυμούς φρούτων, αναψυκτικά, σάλτσες, αρτοσκευάσματα κ.ά. Είναι περίπου 300 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη και δεν δίνει καθόλου θερμίδες.
Πως δρα η Στέβια στο σώμα μας?
Η Στέβια είναι γνωστή ως γλυκαντική ουσία, χωρίς θερμίδες, δεν προκαλεί τερηδόνα, κατάλληλη για όλους, για παχύσαρκους, για διαβητικούς με διαβήτη τύπο 2 και ότι χαμηλώνει την πίεση σε υπερτασικούς. Ακούγετε ότι είναι το τέλειο υποκατάστατο για την ζάχαρη. Είναι???…
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που είχε απομείνει παγκόσμια ουραγός των διεθνών εξελίξεων στο θέμα της Στέβιας και ήταν το τελευταίο κάστρο, αντιστεκόταν στην κυριαρχία της Στέβιας και ύστερα από αδικαιολόγητη και επιζήμια καθυστέρηση με απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την 11 Νοεμβρίου του 2011 ενέκρινε τελικά τη χρήση των γλυκοζιτών της Στέβιας στα τρόφιμα και ποτά. Και όλοι μιλάγανε για την λύση για ότι πρόβλημα μπορεί να φέρει η κατανάλωση της ζάχαρης. Και το μεγάλο μπουμ συνεχίζετε. Πιο πολλά και πιο πολλά προϊόντα με Στέβια βγαίνουν στην αγορά. Αλλά από το τέλος του 2011 μέχρι σήμερα έχουν περάσει πάνω από 5 χρόνια και ερευνητές, επιστήμονες και διατροφολόγοι έχουν κάνει διάφορες παρατηρήσεις που μπορούν να σκάσουν την μεγάλη φούσκα της Στέβιας.
Λέγετε ότι η Στέβια δεν αλλάζει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Η διατροφολόγος Kate Skinner είναι άλλης άποψης και εξηγεί:
Η Στέβια είναι “γλυκό” στο στόμα, στην γλώσσα και στον ουρανίσκο, έτσι ώστε το σώμα υποθέτει ότι λαμβάνει ζάχαρη και ετοιμάζετε για να αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση. Η γλυκόζη αφαιρείτε από την κυκλοφορία του αίματος και τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μειώνονται, αλλά καμία πραγματική ζάχαρη ή γλυκόζη παρέχεται στο σώμα για να ανεβαίνει η γλυκόζη στην κυκλοφορία. Όταν συμβαίνει αυτό, η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη (ορμόνες του στρες) κινητοποιούν ζάχαρη από άλλες πηγές (γλυκογόνου από μύες και το ήπαρ και γλυκογόνου από πρωτεΐνες και σωματικούς ιστούς) για να φέρει την γλυκόζης του αίματος πάλι στα κανονικά της επίπεδα.
Όλη αυτή η διαδικασία είναι αγχωτική για το σώμα. Δεν θέλουμε να στηρίζεται η εξισορρόπηση του σακχάρου στο αίμα σε βάρος της υγείας του δέρματος, της μυϊκής μάζας και της λειτουργίας του ανοσοποιητικού. Επειδή θέλουμε να αποφευχθεί η αύξηση των ορμονών του στρες (για πολλούς λόγους αλλά είναι φλεγμονώδεις, συνδέονται στενά με την αύξηση βάρους, την χαμηλή λειτουργία του θυρεοειδή, την αντίσταση στην ινσουλίνη και άλλα προβλήματα υγείας), το να αποφεύγουμε υπογλυκαιμία είναι πραγματικά σημαντικό για την αύξηση και τη διατήρηση της γενικής υγείας. Και δεν χρειάζεται να κουράζουμε και να εξασθενούμε και άλλο τα επινεφρίδια!
Η ιατρός Sarah Ballantyne, μία πρωτοπόρος ιατρός που ασχολείται να θεραπεύει μέσα από την διατροφή αναφέρει:
Τα μόρια της Στέβιας έχουν ορμονική δομή!
Οι Γλυκοζίτες Στεβιόλης χτίζονται με τον ίδιο τρόπο και καταλήγουν να είναι δομικά πολύ παρόμοιοι με τις φυτικές ορμόνες gibberellin και kaurene. Αυτό σημαίνει ότι οι γλυκοζίτες στεβιόλης έχουν μια ορμονική δομή.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Γλυκοζίτες Στεβιόλης έχουν αντισυλληπτικές επιπτώσεις τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Ειδικότερα, η Στεβιόλη Γλυκοζίτη, που ονομάζεται Στεβιοσίδη, έχει δειχθεί ότι έχει ισχυρές αντισυλληπτικές ιδιότητες σε θηλυκούς αρουραίους, υποδηλώνοντας ότι η Στέβια μπορεί να έχει αντίκτυπο στα οιστρογόνα, στην προγεστερόνη ή και τα δύο. Σε μια άλλη μελέτη, αρσενικοί αρουραίοι που τρέφονται με εκχυλίσματα Στέβιας έδειχναν μία μείωση στη γονιμότητα, μειωμένα επίπεδα τεστοστερόνης και ατροφία των όρχεων. Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες αξιολόγησης των επιπτώσεων της Στέβιας στη γονιμότητα στον άνθρωπο, το φυτό Στέβια παραδοσιακά χρησιμοποιείτε για τον έλεγχο της γονιμότητας των γυναικών από τους Ινδιάνους Γκουαρανί στη νότια Βραζιλία. Ενώ η μικρή και περιστασιακή κατανάλωση αγνής φυτικής Στέβιας έχει πιθανόν λίγο έως καθόλου επίδραση στη γενική υγεία, δεν θα πρέπει να καταναλώνετε σε τακτική βάση, ιδίως από άτομα με ορμονικές ανισορροπίες και από άτομα με δυσλειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα.
http://www.nutritionbynature.com.au/
http://www.thepaleomom.com/
Πως μπορώ να έχω μια φυσική αγνή Στέβια?
Πολύ απλά μπορούμε να έχουμε ένα φυτό Στέβια σε γλάστρα στο μπαλκόνι ή στο κήπο μας! Η Στέβια (Stevia rebaudiana Bertoni) είναι ένα πολυετές, ποώδες και πολύκλαδο φυτό, με μορφή μικρού θάμνου, που στο στάδιο συλλογής έχει βλαστούς ημιξυλώδες και με ύψος 50-60 εκατοστά.
Αν θέλουμε μπορούμε να καλλιεργήσουμε το φυτό από σπόρια. Η Στέβια είναι φυτό που μεταφυτεύεται για αυτό αρχίζει με την παραγωγή των σποροφύτων στα σπορεία παραδοσιακά. Η σπορά στα σπορεία, ανάλογα με την περιοχή, γίνεται Γενάρη έως μέσα Μαρτίου. Μετά από 40-60 μέρες τα σπορόφυτα είναι έτοιμα για μεταφύτευση σε γλάστρα ή στο χωράφι, τον Απρίλιο-Μάιο.
Από την άλλη μπορούμε να αγοράζουμε ένα φυτό Στέβια σε φυτώριο και να το φροντίζουμε ανάλογα με τις οδηγίες που μας δίνουν.
Η συγκομιδή της Στέβιας γίνετε λίγο πριν την άνθιση το φθινόπωρο. Κόβουμε τα κλαδιά και μαζεύουμε τα φύλα.
Τα φύλα της Στέβιας μπορούνε να χρησιμοποιούνται νωπά ή αποξηραμένα.
Εύκολες συνταγές για εκχύλισμα Στέβια:
1. Εκχύλισμα Στέβια με αλκοόλη.
Χρειαζόμαστε:
- Μία κούπα φύλλα Στέβια νωπά, αποξηραμένα για 12 έως 24 ώρες.
- 2 κούπες βότκα
- Ένα γυάλινο βάζο που κλείνει καλά
- Ένα σουρωτήρι
- Μία κατσαρόλα
- Ένα γυάλινο μπουκαλάκι
Εκτέλεση:
Βάζουμε τα αποξηραμένα φύλλα Στέβια στο βάζο και τα περιχύνουμε με την βότκα. Κλείνουμε το βάζο και το ανακατεύουμε καλά. Το αφήνουμε σε σκοτεινό μέρος για 24 έως 36 ώρες και σουρώνουμε το εκχύλισμα στην κατσαρόλα. Θερμαίνουμε σε χαμηλή θερμοκρασία το εκχύλισμα Στέβια για 20 λεπτά για να εξατμίζετε η αλκοόλη. Αν το αφήνουμε παραπάνω στην φωτιά χάνετε η γλυκιά γεύση της Στέβια! Αφού έχει κρυώσει μεταφέρουμε το εκχύλισμα Στέβια στο μπουκαλάκι και το φυλάμε στο ψυγείο. Κρατάει έως 90 μέρες.
Μπορούμε επίσης να μη θερμαίνουμε το εκχύλισμα και να το αφήνουμε με την αλκοόλη αφού το σουρώσαμε. Έτσι κρατάει περίπου 2 χρόνια αν το φυλάμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος.
Ως συμπέρασμα μπορούμε να λέμε ότι η Στέβια δεν είναι κακιά για την υγεία μας ΑΝ όπως όλα τα τρόφιμα την καταναλώνουμε με μέτρο στην φυσική αγνή μορφή της και ΟΧΙ επεξεργασμένη!
Χρειαζόμαστε:
- 100 μλ αποσταγμένο ή φιλτραρισμένο νερό
- 1 κουταλάκι του γλυκού τριμμένη Στέβια
- 10 – 15 σταγόνες φυτική γλυκερίνη ή αλκοόλη (προαιρετικά για συντήρηση)
- Ένα γυάλινο δοχείο με καπάκι περίπου 150 μλ
- Ένα σουρωτήρι
- Ένα χάρτινο φίλτρο για καφέ ή τσάι
- Ένα γυάλινο μπουκαλάκι
Εκτέλεση:
Θερμαίνουμε λίγο το νερό για να είναι χλιαρό. Βάζουμε το νερό με την τριμμένη σκόνη Στέβιας στο γυάλινο δοχείο, το κλείνουμε καλά και το κουνάμε για να ανακατεύετε η σκόνη με το νερό. Το φυλάμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος για 24 ώρες, ανακατεύοντας το δοχείο ανά διαστήματα. Φιλτράρουμε το εκχύλισμα Στέβιας με το σουρωτήρι που έχουμε τοποθετήσει το χάρτινο φίλτρο και το μεταφέρουμε στο γυάλινο μπουκαλάκι. Προσθέτουμε την γλυκερίνη ή την αλκοόλη για φυσικό συντηρητικό.
Φυλάμε το εκχύλισμα στο ψυγείο. Χωρίς το φυσικό συντηρητικό κρατάει το εκχύλισμα Στέβιας περίπου δύο εβδομάδες, ενώ με το φυτικό συντηρητικό ένα μήνα.
Μπορούμε να αρωματίζουμε το εκχύλισμα Στέβιας με διάφορα μπαχαρικά. Τα προσθέτουμε με την αποξηραμένη ή τριμμένη Στέβια στην αλκοόλη ή στο νερό.
Πολύ ταιριαστά είναι:
- Κανέλλα
- Αποξηραμένη φλούδα πορτοκάλι
- Γλυκάνισο
- Σπόρους μάραθου
- Φυσική βανίλια
- Αποξηραμένη λεβάντα
- Κόκκους κακάου
- Αποξηραμένα πέταλα τριαντάφυλλού
- Αποξηραμένα φύλλα μέντας